مراسم بزرگداشت مقام استاد و نکوداشت پروفسور مجتبی شمسیپور روز سهشنبه ۱۸ اردیبهشتماه 1403، با حضور دکتر مسعود میرزائی شهرابی، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد و جمعی از مدیران، کارشناسان و دانشجویان در دانشکده علوم برگزار شد.
دکتر میرزائی در ابتدا ضمن اشاره به اتفاقات این روزهای جنبش دانشجویی در دانشگاههای جهان که فریاد آزادیخواهی و حقطلبی در حمایت از مردم مظلوم غزه را سر دادهاند، اظهار کرد: این اتفاقات میتواند سرآغازی برای فصل جدید هندسه آینده دنیا باشد و امیدواریم به زودی شاهد برچیده شدن ظلم و استکبار از جهان و نابودی رژیم کودککش صهیونیستی باشیم.
دکتر میرزائی دو مورد از مهمترین اهداف دانشگاه فردوسی مشهد در دوره جدید را محیا کردن بستر مناسب برای نقشآفرینی دانشجویان در مدیریت دانشگاه و مشارکت آنها در ارتقاء زیستبوم نوآوری شرق کشور عنوان کرد و گفت: یکی از لوازم رسیدن به این اهداف، معرفی الگوهای مناسب، همچون دکتر شمسیپور به دانشجویان است.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: رویکرد تیم مدیریتی جدید دانشگاه، مسئلهمحور است و این برنامه علاوه بر پاسداشت شخصیت عالیقدر پروفسور شمسیپور، در راستای مسئلهمحوری شکل گرفته است.
وی افزود: یکی از مسائل مهم دانشجویان و جوانان ما، عدم شناخت الگوهای مناسب جهت ترسیم مسیر زندگی و شکلگیری هویت آنهاست. الگوی جوانان ما باید بزرگانی همچون پروفسور شمسیپور باشند و این مراسم آغاز مسیری است که شروع کردهایم.
دکتر میرزائی شهرابی گفت: زندگی ایشان، نقاط برجسته بسیاری دارد از کارنامه پرافتخار علمی تا سبک زندگی و منش ایرانی و اسلامی اصیل.
وی بیان کرد: پروفسور شمسیپور، شیمیدان برجسته ایرانی از خطه اصیل کرمانشاه، پس از اخذ مدرک دکترای شیمی تجزیه از دانشگاه میشیگان آمریکا دوباره به وطن خود بازگشت و به کرمانشاه آمد و سالها در تربیت شاگردان کوشید. پروفسور شمسیپور میتوانست مثل خیلی از افراد دیگر، به کشور بازنگردد و در کشورهای مطرح دنیا فعالیت کند اما عشق او به وطن، عشق او به اسلام و دغدغه او برای پیشرفت ایران عزیزمان، اجازه نداد علم خود را در راهی غیر از پیشرفت وطن و برای خدمت مردم ایران، استفاده کند.
علی موسوی مشهدی، دبیر انجمنهای علمی و مشاور جوان رئیس دانشگاه، ضمن یادآوری اهمیت بزرگداشت دانش و دانشمندان بیان کرد: پروفسور شمسیپور در توسعه علم شیمی در ایران تلاشهای ارزندهای داشتند. پروفسور شمسیپور ۲۰ سال بدون دستمزد در سمت ریاست انجمن شیمی ایران بودند و به گفته دکتر زلفی گل حتی از جیب خودشان برای انجمن هزینه میکردند.
وی افزود: پروفسور شمسیپور این فرصت را داشتند تا در بهترین دانشگاههای دنیا جایگاه بسیار خوبی داشته باشند اما همه اینها را رها کردند چرا که میدانستند کشورشان به ایشان نیاز دارد. ایشان سرمایه نمادین کشور هستند و سرمایههای نمادین در هر جایی که باشند به آن مکان ارزش میبخشند.
دبیر انجمنهای علمی دانشگاه در ادامه از برخی دستاوردهای دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۴۰۲ از جمله کسب هفت عنوان انجمن برتر توسط انجمنهای علمی دانشگاه فردوسی مشهد در جشنواره ملی حرکت، برگزاری جشنواره دانشگاهی حرکت در اسفندماه، برگزاری دومین نمایشگاه فرصتهای شغلی، افزایش تعداد جذب دانشجویان در نمایشگاه فرصتهای شغلی نسبت به سال ۱۴۰۱ و افزایش تعداد انجمنهای علمی نسبت به سال ۱۴۰۱ یاد کرد.
پروفسور شمسیپور علاوه بر مرور خاطرات و تلاشهای خود برای کسب دانش، به بیان برخی دستاوردهای انجمن شیمی از جمله ارزآوری از طریق نشریه بینالمللی، انتشار نشریات فارسی، داشتن ۱۷ کمیته علمی و یک نماینده در هر دانشگاه، ارتباط با آموزش و پرورش و ارتباط با صنعت پرداخت.
وی ایجاد اشتغال و حمایت از جوانان تحصیلکرده برای بهکارگیری تخصص آنها در داخل کشور را مسئلهای ضروری دانست و گفت: یکی از نگرانیهای بزرگ وزارت علوم و همه ما جوانهایی هستند که فارغالتحصیل میشوند و سرمایههایی که از دست مملکت میروند.
در پایان مراسم از تابلوی تمثال پروفسور مجتبی شمسیپور رونمایی شد. همچنین از افتخارات و دستاوردهای علمی پروفسور در داخل و خارج از کشور تقدیر به عمل آمد و نشان ویژه دانشگاه فردوسی مشهد به وی اعطا شد.