در راستای تنویر افکار عمومی و حفظ شأن و جایگاه استادان و همکاران محترم دانشگاه، به استحضار می‌رساند به تازگی در برخی رسانه‌ها و فضای مجازی، اظهاراتی خلاف واقع مبنی بر اخراج 25 نفر از اساتید دانشگاه فردوسی مشهد در سه سال اخیر مطرح شده است. نظر به اهمیت موضوع، ابعاد مختلف آن با دقت توسط مدیریت حقوقی دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن به شرح زیر قابل دسته‌بندی است:
- حفظ رابطه استخدامی و صرفاً قطع حقوق به دلیل غیبت: 12 نفر از همکاران، اصلاً قطع همکاری نشده‌اند و به دلیل غیبت طولانی و غیرموجه، مطابق مقررات (وفق ماده 37 آیین‌نامه استخدامی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و رأی وحدت رویه دیوان عدالت اداری) فقط پرداخت حقوق ایشان قطع شده است ولی همچنان ارتباط استخدامی این افراد با دانشگاه برقرار است.
- استعفا: تعداد پنج نفر از افراد مذکور بنا به دلایل مختلف شخصی، خانوادگی یا انتخاب زندگی در خارج از کشور، استعفا داده‌اند. هر چند دانشگاه در این موارد سعی نمود با گفتگو، مشورت و مساعدت با برخی از این عزیزان، آن‌ها را از تصمیم استعفا منصرف نماید لیکن تعدادی از این همکاران بر موضع خود پافشاری نموده و دانشگاه با درخواست آنان موافقت نمود.
- فسخ قرارداد: قرارداد پیمانی پنج نفر از افراد به دلیل عدم احراز صلاحیت‌های حرفه‌ای و عمومی تمدید نشده است. این دلایل شامل شکایت خصوصی در حوزه مسائل اخلاقی، رفتارهای غیراخلاقی و غیرعلمی فرد و شکایات گسترده دانشجویان بوده است. به عنوان نمونه، یک نفر از این افراد در سال ۱۳۹۹ به درخواست گروه آموزشی و شکایت متعدد دانشجویان، شایسته تمدید قرارداد پیمانی شناخته نشد.
- گذر از سقف ماندگاری اعضای هیات علمی پیمانی: یکی از اساتید محترم با گذر از سقف قانونی پیمانی و به‌رغم اعطای مجوز ماندگاری و تذکر چندباره توسط مراجع ذیربط مانند هیات رئیسه، هیات اجرایی جذب و هیات امنا (به مدت 15 سال)، متأسفانه نتوانست شرایط لازم را برای تبدیل وضعیت احراز نماید.
- عدم ارتباط موضوع با دانشگاه فردوسی مشهد: گزینش و جذب اعضای گروه معارف مستقیماً با دانشگاه نیست و تصمیم‌گیری درباره ادامه همکاری اعضای این گروه و بررسی شرایط قانونی، بر عهده مرجع استخدامی مربوط است و ارتباطی به دانشگاه فردوسی مشهد ندارد. ضمناً ابلاغ وزارت عتف در خصوص یک نفر از این همکاران از سوی نهاد مربوطه مورد تائید قرار نگرفت و امکان اجرای آن میسور نبود.
- غیبت طولانی غیرموجه: دو نفر دارای غیبت غیرموجه طولانی مدت (بیش از یک سال) بودند که دانشگاه به‌رغم تخلف ایشان، با ارائه فرصت‌های مکرر، بازگشت به محل خدمت را خواستار شد. لکن با ادامه غیبت این افراد، مطابق مقررات، پرونده به هیات انتظامی تخلفات ارجاع شد و هیات پس از انجام کامل تشریفات قانونی، اقدام مقتضی را معمول داشته است. گفتنی است اولاً هیأت انتظامی مستقل است. ثانیاً تصمیم هیأت قابل تجدیدنظر و نیز قابل شکایت در دیوان عدالت اداری می‌باشد و تحت نظارت کامل مراجع قضایی قرار دارد.
- در برخی از شبکه‌های مجازی، اسامی با حروف رمزی مطرح شده است که پس از بررسی و شناسایی تمام موارد، مشخص شد سه نفر از این افراد، هیچ سابقه استخدامی با دانشگاه فردوسی مشهد نداشته‌اند و انتساب آن‌ها به دانشگاه جعلی است.
دانشگاه پرافتخار فردوسی مشهد دفاع از ساحت والای اساتید را بر خود فرض دانسته و برای تحقق این مهم با حفظ استقلال، مبتنی بر قوانین و با رویکرد حمایتی، تصمیم‌گیری می‌کند. خاطرنشان می‌شود رعایت شئون علمی و قانونی فضای دانشگاهی، توأم با سعه‌صدر، منش همیشگی دانشگاه بوده است.