مقاله مطالعه نظری کمپلکس
های [Al(DFX)2]3-، [Fe(DFX)2]3- و [Ga(DFX)2]3- بخشی از
پروژه دکتری صادق کاویانی دانشجوی دکتری
شیمی فیزیک گروه شیمی دانشگاه فردوسی مشهد که با راهنمایی دکتر محمد ایزدیار و
مشاوره دکتر محمد رضا حسین دخت در حال
انجام است ، در بیستمین کنفرانس شیمی
فیزیک ایران که در دانشگاه اراک برگزار گردید به عنوان پوستر برتر انتخاب شد.

چکیده این مقاله به شرح زیر می باشد :

آهن یکی از ضروری ترین
فلزات برای انجام فرایند های بیولوژیکی مانند انتقال اکسیژن، تولید انرژی و سنتز دئوکسی‌ریبونوکلئیک‌اسید
(DNA) می‌‌‌‌‌باشد.
اگرچه این فلز به صورت یونی برای عملکرد صحیح تمام سلول های زنده حیاتی است، اما
زمانی که بیش از حد در بدن انباشته شود، موجب اثرات سمی می شود. در چنین وضعیتی،
سطوح افزایش یافته آهن می تواند موجب آسیب به بافت های گوناگون بدن به ویژه قلب شود. از این رو، استفاده
از شلات کننده های درمانی موثر برای حذف آهن اضافی در بدن ضروری می باشد.

4-]5 و3- بیس (2- هیدروکسی
فنیل)-4و2و1- تری آزول- لیل[ بنزوئیک اسید معروف به دفروزیراکس، یک شلات کننده مؤثر
پیشنهادی برای درمان بیماری تجمع آهن اضافی در بدن می باشد. در این پروژه با
استفاده از نظریه تابعی چگالی، پایداری و انرژی های اتصال کمپلکس های آلومینیوم-
دفروزیراکس، آهن- دفروزیراکس و گالیوم- دفروزیراکس ارزیابی شد. بر اساس نتایج بدست
آمده، دفروزیراکس میل ترکیبی بیشتری نسبت به Fe³⁺ در مقایسه باAl³⁺ وGa³⁺ نشان داد و اهمیت آن برای
حذف آهن اضافی در بدن تایید شد. همچنین آنالیز NBO ، انتقال بار از اتم های اکسیژن و نیتروژن
دفروزیراکس به یون های فلزی به ویژه Fe³⁺ را
نشان داد. در نهایت، بر اساس محاسبات اوربیتال های مولکولی، کمپلکس آهن- دفروزیراکس
بیشترین سختی شیمیایی الکترونی را داشته و این توصیفگر کوانتومی با انرژی های
اتصال در کمپلکس همبستگی خطی دارد.

تصویر لوح در ابعاد بزرگتر :

.

برای مشاهده مقاله روی فایل زیر کلیک کنید